Daar is byna driehonderd tale en dialekte in omloop in die Volksrepubliek China, maar slegs een word amptelik as die staat erken. Die taal van China, waarin dit gebruiklik is om dokumente te onderteken, sakeonderhandelinge te voer en op federale kanale uit te saai, word Mandaryns genoem.
'N Paar statistieke en feite
- Volgens akkurate data praat 56 erkende etniese groepe in China 292 tale.
- Die standaard staatstaal van die PRC is slegs die amptelike spreektaal op die vasteland.
- Die Tibetaanse taal het amptelike status in die outonome gebied van Tibet, en Mongools in die gebiede van Binne -Mongolië.
- Die spreektale in die republiek behoort aan ten minste 9 gesinne.
- Nie alle Chinese tale gebruik dieselfde Chinese skrif nie.
- Benewens die Chinese skrif, word op die banknote van die VRK ook Arabiese, Latynse, Mongoolse en Tibetaanse letters gebruik. Dit word gedoen vir die groepe van die land se bevolking wat nie hiërogliewe gebruik tydens die skryf nie.
Mandaryns Chinees
Westerse mense noem Mandaryns Chinees, wat amptelik as die staatstaal in die VRK aanvaar word. Die woordeskat en fonetiek van Mandaryns is gebaseer op die norme van die Beijing -dialek, wat tot die noordelike groep van talle dialekte op die gebied van die hemelse ryk behoort. Die geskrewe standaard word baihua genoem.
Die eilandgebiede van die VRK het egter heeltemal verskillende staatstale, en in Taiwan word dit byvoorbeeld 'goyu' genoem.
Eksamen in die Hemelse Ryk
In 1994 het die PRC -owerhede 'n ondersoek ingestel na die vlak van Mandarynse vaardigheid, waarvolgens slegs inheemse burgers van Beijing minder as 3% van die skryf- en spraakfoute begaan. Vir werk as radiokorrespondent is byvoorbeeld nie meer as 8% van die foute toelaatbaar nie; vir die onderrig van Chinees op skool, nie meer as 13% nie. Slegs 'n bietjie meer as die helfte van die inwoners van die Celestial Empire kon die taalvaardigheidsvlak van Mandaryns slaag, met die aantal foute minder as 40%.
Toeriste notas
As u op reis is na China, moet u onthou dat u nie probleme sal ondervind om slegs te kommunikeer in die gebiede wat grens aan Rusland, in die hoofstad, Sjanghai, Hong Kong en 'n paar ander groot stede nie. Die hele provinsie praat glad nie eens Engels nie, en slegs in groot hotelle kan u 'n portier of 'n kelner kry wat u kan help om probleme op te los wat 'n buitelander het.
Hou 'n besigheidskaartjie met u hotelnaam in Chinees by u om vir die taxibestuurder te wys. Hulle verskil nie in hul kennis van Engels nie, selfs nie in die hoofstad nie.
